5η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.

Τα χρυσαφένια σταροχώραφα της Ελλάδας είναι πλατιά όσο και ο κόσμος.

Αν θελήσεις να τα περιδιαβείς, δεν θα προκάνεις·

το ταξίδι σου θα ’χει τελειώσει.

ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΣΥΓΓΡAΦΕΩΝ ΠΕΝΤΕ ΗΠΕΙΡΩΝ-Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ: 2002 - ΕΔΡΑ: FÜRTH ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Τιμής ένεκεν για την Ελλάδα,

τον ελληνισμό

και τον πολιτισμό.

Η 5^η Ανθολογία αφιερώνεται στους Έλληνες και στα Ελληνόπουλα όπου κι αν γεννήθηκαν όπου και αν γεννηθούν και ζήσουν.

Οι αξίες μας, πάντα μέσα τους να βρουν ψυχή και νου ν’ ανθίσουν

Και στη Γλώσσα μας, τη μελίρρυτη, τη σοφή και την Αγία.

Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.

Χαιρετισμός της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.

   *                                   *                                *

            Ευχαριστούμε θερμά τους εξαίρετους συμπατριώτες μας, φίλους και Οργανισμούς, τιμητικά μέλη της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η. που με την παρουσία τους τίμησαν την 5^η Ανθολογία μας και μας συντροφεύουν σαν δροσερές σκιές στα πλατιά λιοπύρια της ζωής και μας δίνουν δροσιά και αντοχή. Τα μέλη του Δ.Σ. με χέρια ανοιχτά, που αγγίζουν τους φωτισμένους από ελληνικό φως ορίζοντες, με χαρά, τους ευχαριστούμε με θέρμη: Τον Γιωτάκη Παναγιώτη, τον δήμαρχο Τρικάλων Παπαστεργίου Δημήτρη, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μαυρομματίου

«Γ. Καραϊσκάκης», τον Κουτουζή Βασίλη και τον Οργανισμό

Διεθνοποίησης της Ελληνικής Γλώσσας-Ο.Δ.Ε.Γ.

              «Η Λογοτεχνία και οι Έλληνες Συγγραφείς της Διασποράς», ήταν και εξακολουθεί να είναι το αυθεντικό εφαλτήριο, όπως γράφτηκε με το πνεύμα εκείνου του καιρού (3-4-2001) για τις θύμισες όλων μας. Ξεκινώντας ως «Επιτροπή Πρωτοβουλίας» στα μέσα του 2001 με έδρα τη Γερμανία, τους πρώτους μήνες του 2002 κυκλοφόρησε το πρώτο μας βιβλίο: «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΕΝΤΕ ΗΠΕΙΡΩΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ» και παράλληλα τον ίδιο χρόνο ιδρύσαμε την Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η. με όλες τις νόμιμες διαδικασίες.

              Μια Ένωση πολλά πράγματα μπορεί να κάνει και η δική μας Ένωση αυτό έχει ως σκοπό. Σήμερα πλησιάζουμε στην ολοκλήρωση της εφηβικής ζωής μας (φτάσαμε τα δεκαέξι χρόνια) και αυτό το όριο θα το ξεπεράσουμε.

«Έλληνες Συγγραφείς της Διασποράς ενωθείτε!»

              Αφιερώνοντας την παρούσα μας 5^η Ανθολογία της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η. Τιμής Ένεκεν στην πατρίδα μας, την Ελλάδα, στον Ελληνισμό και στον Πολιτισμό, θα ευχηθούμε αυτός ο τόπος να απελευθερωθεί από τις δίνες του απολίτιστου και βάρβαρου παγκόσμιου συστήματος, να φωτιστούν τα πνεύματα των τέκνων του και να τον οδηγήσουν στα λιμάνια της ειρήνης, της δημοκρατίας, της προόδου και της συνύπαρξης των λαών.

              «Στόχοι μας αποτελούν η διάδοση της νεοελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής σε ολόκληρο τον κόσμο και η κατάδειξη των ιδιαίτερων στοιχείων που συνιστούν τη φυσιογνωμία της. Παρατηρείται ότι μέσα από αυτές τις συνθέσεις αναφαίνεται το ξεχωριστό ύφος, οι εκφραστικές δυνατότητες, αλλά και σημεία που προωθούν την έννοια της ελληνικότητας. Έτσι οριοθετούνται οι ιδέες, οι πνευματικές ανησυχίες, οι κοινωνικοί προβληματισμοί, η αισθητική οπτική, συνάμα με την εικόνα του ελληνισμού σήμερα και τα δεδομένα που την αντιπροσωπεύουν»[1].

              Επιπλέον, όπως επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί, Ελλάδα δεν είναι μόνον η Πατρίδα μας και ούτε ο Ελληνισμός δηλώνει το «παρόν» του, μόνον στα στενά όρια του ελληνικού κράτους. Υπάρχει και μία άλλη Ελλάδα, που κανείς δεν πρέπει να παραμελεί και όλοι οι Έλληνες πρέπει να την υπολογίζουν. Ιδιαίτερα στη σύγχρονη συγκυρία, η Ελλάδα της Διασποράς, η μεγάλη Πατρίδα μας με τον θαυμάσιο Λαό της που ζει και διαπρέπει σε ξένους τόπους, δεν έχει εγκαταλείψει στιγμή το μετερίζι του πολιτισμού, αγωνίζεται, μάχεται, σκέπτεται, δημιουργεί και διδάσκει...

              Ασφαλώς και στον ελλαδικό χώρο υπάρχουν φωνές, ιδιαίτερα στην υποβαθμισμένη ύπαιθρο, οι «χωριάτες» με τις δικές τους καθημερινές αυθόρμητες παραστάσεις που πηγάζουν από τον ανεξάντλητο λόγο, μοναδικό μας πλούτο, συνυφασμένο ιδιαίτερα με την ποίηση. Τις ρίζες του, βαθιά γαντζωμένες στην πανάρχαια ελληνική γη, ο παντοκράτωρ χρόνος δεν αγγίζει. Ακόμα και σήμερα, αν κάποιος θέλει να τον ακούσει, θα τον βρει στα κατσικοχώρια των βουνών και στα λασποχώρια των κάμπων. Εκεί, από ανθρώπους τσοπαναραίους με λασπωμένα πόδια και γυναίκες που ψήνουν ψωμί στη γάστρα με ροζιασμένα χοντρά χέρια, θα αφουγκραστούμε την κουβέντα τους με ανατριχίλα, θ’ ακούσουμε έναν λόγο αυθεντικό, αμαγάριστο, αψαλίδιστο από τα βάθη των αιώνων. Θα τον ακούσουμε άλλοτε σε μια ανεπαίσθητη αρμονία, όπως εκείνη που αφήνει ο χτύπος των κουδουνιών ενός κοπαδιού, άλλοτε σαν ένα μακρινό βουητό των νερών του καταρράκτη καθώς γκρεμίζεται και άλλοτε όπως τα κελαηδήματα των πουλιών. Αυτός είναι ο λόγος των χωρικών του βουνού και του κάμπου, ποιητικός, είτε τραγουδιστός είτε θρηνητικός, μέσα από τοπικές διαλέκτους αναδεικνύει τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας: «Γιεεεεεε μουυυ!!» ακούγεται η μακρόσυρτη φωνή που κάθε φορά, ανάλογα με τα συμβάντα, δίνει την ανάλογη ερμηνεία: χαρά, λύπη, αισιοδοξία, απογοήτευση.

              Τα αφουγκράσματα του απανταχού ελληνισμού, που ως δυσοίωνοι απόηχοι φτάνουν στ’ αφτιά μας, δεν μας αφήνουν αδιάφορους και αμέτοχους, όσο ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας και όλες οι αξίες του τόπου μας μεταβάλλονται σε προσάναμμα πυρός. Σε αυτές τις αφύσικες κοινωνικές εκρήξεις που προκύπτουν μέσα από την υπερσύγχρονη καταναλωτική κοινωνία, ο Λόγος, σε όλες του τις διαστάσεις, μέσω των Υπηρετών του, οφείλει να αντισταθεί στις επιδρομές του μερκαντιλισμού που έχει παγιδεύσει, αφομοιώσει και προσαρτήσει τον άνθρωπο στην ύλη.

            Τα παραδείγματα με αναφορά τον εκφαυλισμό και τον μερκαντιλισμό ποικίλουν σε Παγκόσμια κλίμακα από Χώρα σε Χώρα. Η παρουσία του Έλληνα μετανάστη στις Πέντε Ηπείρους το επιβεβαιώνει και ο γηγενής πληθυσμός το βιώνει σε όλους τους τομείς. Η αντικατάσταση του πολιτισμού από την ασύμμετρη εμποροκρατία προκάλεσε ζημιογόνες συνθήκες. Απολίτιστες Χώρες μοιάζουν με ξύλο απελέκητο. Και αυτό για την Ελλάδα δεν επιτρέπεται. Είναι σα να ήρθαμε στη γη από άλλο πλανήτη ή να γεννηθήκαμε από ψευδοκύηση…

Όμως, όσο αφορά τον Ελληνισμό, όλοι γνωρίζουν ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός ανέκαθεν, και μέσω της Διασποράς, επιτέλεσε το υψηλό έργο του. Υμνήθηκε, δοξάστηκε, πρυτάνευσε και διδάχτηκε στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου. Η ιστορία μας είναι καταγεγραμμένη παρακαταθήκη ανεξίτηλη στους αιώνες. Ο βαρούχειος ύπνος των Ελλήνων, ιδιαίτερα των τελευταίων δεκαετιών, επέτρεψε και επιτρέπει την εισβολή ανάρμοστων και ανθελληνικών επιτευγμάτων, όπως αυτό που ζήσαμε στο πρώτο μισό του Φλεβάρη 2016, να θέλουν ξένοι οίκοι μόδας να εκθέσουν τα εμπορεύματά τους στην Ακρόπολη. Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που για λόγους οικονομικούς, εγκρίνουν τον εξευτελισμό της Ακρόπολης, πράγμα που σημαίνει, αν μη τι άλλο, ότι παραδίδεται το πνεύμα στην ύλη. «Ελλάς, το μεγαλείο σου το μετατρέπεις σε προσκυνητή της ύλης».

Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι η αδυναμία των Ελλήνων να αποκόψουν την Ελλάδα από τα δεσμά του βάρβαρου Παγκόσμιου συστήματος, οφείλεται, ανάμεσα στα άλλα, και στην άγνοια του τι σημαίνει Ελλάδα, Ελληνισμός, Πολιτισμός. Επίσης οφείλεται στην απορρόφηση των πνευματικών ανθρώπων από το σύστημα, στην αποδυνάμωση των πολεμίων του Παγκόσμιου συστήματος και λοιπά.

Αν οι νεοέλληνες κληρονόμοι μιας τρανής κληρονομιάς, παιδιά των μουσών και των σοφών, θέλαμε να μοιάσουμε στους προγόνους μας, ζωγράφους και μουσουργούς, να τραγουδήσουμε με τις μελωδικές άρπες των ποιητών, υμνώντας τη ζωή και το σύμπαν και αν στηρίξουμε τον Παγκόσμιο Ουμανισμό, είναι βέβαιο πως μπορούμε να προβάλλουμε το φως στο σκοτάδι. Και θα το επιτυγχάναμε χάρη στο ζηλευτό χιλιετηρίδων πολιτιστικό μεγαλούργημα, αν καταφέρναμε να μεταφερόμασταν απ’ το «εγώ» στο «εμείς»…

              Η Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η., μέσα από τα κείμενά της γι’ αυτά αγωνίζεται. Τα Κάλλη του Λόγου αντικαθίστανται από τη «μοντέρνα» εκδοχή. Σε πολλές περιπτώσεις γίνεται χρήση του λόγου με τρόπο  άγριο, πρόστυχο, πρόχειρο, με αποτέλεσμα την παγίδευση του αναγνωστικού κοινού σε συμπληγάδες αντικοινωνικού προσανατολισμού. Ο καθαρός Λ ό γ ο ς προώθησης των διαχρονικών ιδανικών μέσα από πεζά και ποιητικά έργα πρέπει να πρωτοστατεί. Επιπλέον, η έξοδος από το συγγραφικό «καβούκι» και η κοινωνική παρέμβαση, ανάλογα με τα «κακώς κείμενα» του καιρού μας, μέσα από ποικιλόμορφες λογοτεχνικές δημιουργίες καθίσταται αναγκαία. Μέσα από εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικούς, ραδιοφωνικούς σταθμούς, το διαδίκτυο και προπάντων μέσα από το «ΕΜΕΙΣ» πρέπει να προβάλλονται οι απόψεις των συγγραφέων, έτσι που να καταστεί εφικτή, αν όχι η αλλαγή στον ρου των πραγμάτων, τουλάχιστον η βελτίωσή τους...

… Και όπως παλιά ήμασταν μαζί και ανατρέπαμε,

εχθρούς, ληστές και καταπατητές

και σήμερα μαζί είμαστε, αλλά όχι μονιασμένοι·

τα θηρία κατάφεραν να μας χωρίσουν

σε προοδευτικούς και καθυστερημένους

και μαζί πλέον βρεθήκαμε στον πάτο του πηγαδιού,

που ακόμα κι εκεί η διαφθορά ακμάζει,

εκεί που οι μέρες, οι ώρες και τα λεπτά

χορεύουν στο ρυθμό του μηδενός.

Εκεί, φιμωμένο, αντίκρισα το Λόγο

και τη δική σου μεγαλοπρέπεια σαβανωμένη…

…

Έλα, έλα Ελλάδα, ας πιαστούμε απ’ το χέρι. 

Τίναξε τη βαριά κρούστα της βρωμιάς.

Ν’ ακούσω θέλω να λες και πάλι, 

«να, τηράτε με, συνεχίζω

των αιώνων την αξιοθαύμαστη πορεία μου…

Ο Πρόεδρος της ΕΕΛΣΠΗ

Φασούλας Βάιος